Havanın soğuğu açık tribünleri dondururken öncelikle kapalı tribünün kapanmasına bir kaç cümle kurmak gerekir. Sistemin saçmalığı örnek olsun sistemi getirenlere. Geçen hafta derbi maçından sonra kapalı tribüne ve tribüne girenlere ceza verildi. Taraftarlar bir maçlık bloke ile kısmen engellendi (!) Benim için sorun kısmı taraftara bloke verildiyse kapalı tribünü neden kapattınız ?
Soğuğa maruz kalan yediden yetmişe herkesin hakkı üzerinizdedir , ödeyemezsiniz !
Gelelim maça...
Dün Osmanlıspor puan kaybedince avantajı arttırmak adına Elazığspor' u yenmemiz bizi şampiyonluk gerçeğine iterken diğerlerinin de şampiyonluk rüyasına bi nevi kabus havası yaratacaktı ki öyle de oldu.Maçtan önce Şimşekler Grubu organizesi ile Gazipaşa Caddesi'nde futbolculara şampiyonluk provası yaşattık.
Site editörümüz Doğan abide kapmış Çınar'ı getirmiş bu organizasyona, stresliydi, maça giremiyecekti ama onun keyfide yerindeydi. İnanıyordu...O da istiyordu Şampiyonluğu...19 sene önce önce gördüğü süperligi tekrar görmek istiyordu.
Dedikki şampiyonluğa oynarken bir caddeyi , şampiyon olduğunuzda Adana'yı yakarız!
Mesaj yerine binlerle gitti. Nitekim ilk yarı ısıran , isteyen bir Adana Demirspor vardı. Öyle ki tribünler rakip takımın bir atağına dahi tahammül edemedi. İkinci yarı alın teri döken, formanın hakkıyla ağırlığıyla oynayan Adana Demirspor vardı. Golü Özgürcan' ın ortasının dahi kale gitme isteği ile bulduk.Bu sırada tribünler yıkılırken, evde bardaklar kırılırken, evde hanımlar eşlerine çocuklarına biraz yavaş derken stat çevresindeki apartmanlardan meşaleler yandı...
O meşaleler hem tribünleri hem sahayı ısıttı...
Şampiyonluk şarkısı dillere ateşi yüreğe düştü. Adana Demirspor stresi maçta rakibin tek atağı da olsa yaşatır! Öyle oldu. Elazığspor futbolcusu 1 milyon kere vursa o gol olmaz ama rakip takım Adana Demirspor ise ve tribünler strese bağımlı olmuşsa olur...
Yine fırsat tepeceğiz derken buna Alles'in " Umudumuz Şaban " söylemleri ile oyuna alınması da katkı koydu. O an herkes " belki tek gol atar o da bu maçtır " demedi değil. Dakika 90 ve Alles topa yükselir... Tek gördüğümüz bu oldu. Sonrası ise tribünlerde sevinçten öte bir duygu. Şöyle ki arkamdaki arkadaş omuzlarımdaydı. Oturmuş gol sevinci yaşıyor.O an her şey mübah. Ve hakkını vererek sevinen adama da bir omuz feda olsun.
Maç bitti. Teller tıklım tıklım doldu. Arkadan " oley oley oley şampiyon Şimşekler " tezahüratı geliyor ve içimden "Allah'ım bu gerçek mi " diyorum. Rüyaysa da uyandırma! Ben bu rüyayı çok sevdim. Sonu mutlu bitiyor...
Ayağı kırık maça gelenide , gurbetten yola dusenide , soğuğa göğüs gerenide maçtaydı. Fotoğraflarda hepsi mevcut. Hele siz birde maç sonunda " burası 5 Ocak buradan çıkış yok " diyen çocuğu görecektiniz...
Bu sefer bir çocuk gördük yakından şampiyonluk kutlayan !
Saygı , sevgi ve bağlılığımla ...
Yüreğinize sağlık.
Mustafa Döş
Soğuğa maruz kalan yediden yetmişe herkesin hakkı üzerinizdedir , ödeyemezsiniz !
Gelelim maça...
Dün Osmanlıspor puan kaybedince avantajı arttırmak adına Elazığspor' u yenmemiz bizi şampiyonluk gerçeğine iterken diğerlerinin de şampiyonluk rüyasına bi nevi kabus havası yaratacaktı ki öyle de oldu.Maçtan önce Şimşekler Grubu organizesi ile Gazipaşa Caddesi'nde futbolculara şampiyonluk provası yaşattık.
Site editörümüz Doğan abide kapmış Çınar'ı getirmiş bu organizasyona, stresliydi, maça giremiyecekti ama onun keyfide yerindeydi. İnanıyordu...O da istiyordu Şampiyonluğu...19 sene önce önce gördüğü süperligi tekrar görmek istiyordu.
Dedikki şampiyonluğa oynarken bir caddeyi , şampiyon olduğunuzda Adana'yı yakarız!
Mesaj yerine binlerle gitti. Nitekim ilk yarı ısıran , isteyen bir Adana Demirspor vardı. Öyle ki tribünler rakip takımın bir atağına dahi tahammül edemedi. İkinci yarı alın teri döken, formanın hakkıyla ağırlığıyla oynayan Adana Demirspor vardı. Golü Özgürcan' ın ortasının dahi kale gitme isteği ile bulduk.Bu sırada tribünler yıkılırken, evde bardaklar kırılırken, evde hanımlar eşlerine çocuklarına biraz yavaş derken stat çevresindeki apartmanlardan meşaleler yandı...
O meşaleler hem tribünleri hem sahayı ısıttı...
Şampiyonluk şarkısı dillere ateşi yüreğe düştü. Adana Demirspor stresi maçta rakibin tek atağı da olsa yaşatır! Öyle oldu. Elazığspor futbolcusu 1 milyon kere vursa o gol olmaz ama rakip takım Adana Demirspor ise ve tribünler strese bağımlı olmuşsa olur...
Yine fırsat tepeceğiz derken buna Alles'in " Umudumuz Şaban " söylemleri ile oyuna alınması da katkı koydu. O an herkes " belki tek gol atar o da bu maçtır " demedi değil. Dakika 90 ve Alles topa yükselir... Tek gördüğümüz bu oldu. Sonrası ise tribünlerde sevinçten öte bir duygu. Şöyle ki arkamdaki arkadaş omuzlarımdaydı. Oturmuş gol sevinci yaşıyor.O an her şey mübah. Ve hakkını vererek sevinen adama da bir omuz feda olsun.
Maç bitti. Teller tıklım tıklım doldu. Arkadan " oley oley oley şampiyon Şimşekler " tezahüratı geliyor ve içimden "Allah'ım bu gerçek mi " diyorum. Rüyaysa da uyandırma! Ben bu rüyayı çok sevdim. Sonu mutlu bitiyor...
Ayağı kırık maça gelenide , gurbetten yola dusenide , soğuğa göğüs gerenide maçtaydı. Fotoğraflarda hepsi mevcut. Hele siz birde maç sonunda " burası 5 Ocak buradan çıkış yok " diyen çocuğu görecektiniz...
Bu sefer bir çocuk gördük yakından şampiyonluk kutlayan !
Saygı , sevgi ve bağlılığımla ...
Yüreğinize sağlık.
Mustafa Döş
