Geçen sezonun 2.yarısında Umut'un golü sonrasında dev bayraklarla stadyumdan çarşıya yürümüştük. Kardeşim, o büyüleyici atmosfer karşısında: "Abi şampiyonluk böyle bir şey galiba," demişti. Bir şey diyememiştim, zira ben de şampiyonluğun ne olduğunu bilmeyen nesilden biriydim.
Tüm zamanların en iyi filmi olarak gösterilen "Esaretin Bedeli" filmini izleyenler iyi bilir, film sonunda: "Unutma Red, umut iyi bir şeydir, belki de en iyisi. Ve iyi şeyler asla ölmez." Der Andy Dufresne, yaklaşık 75 yıllık koca bir mazisiyle Adana Demirspor taraftarını da ayakta tutan bu umut duygusu işte. Yıllardır çok hakkımız yendi; adalet diye çok bağırdık, bestelerimize bile yansıdı, soğuk deplasman otobüslerinde umuda dair çok şarkıyı birlikte söyledik. Umuda dair; yarınlara dair, o bayrağı sallayan maratondaki çocuk için.. Şampiyonluğun nasıl bir şey olduğunu bilmeyen kardeşlerimiz için...
Biz; mütemadiyen alt maratonda oturan Ali abi, tellere yakınlaşıp her maçta tribünde yer alan Gül abla, büyük değerleri, umutları, sevdaları olan çok büyük bir aileyiz. Yediden yetmişe bizi bir arada tutan büyük bir umut. Belki çoğumuz tanımıyoruz birbirimizi; ama herhangi bir olayda tepkimiz, duruşumuz ne olursa olsun bize özgüdür, biliriz tanırız. Taraftar 20 yılı aşkın bir süredir doğru düzgün bir şampiyonluğa hasret; ama bu şu demek değil ki bu taraftarlar Adana Demirspor'u şampiyon olsun diye sevdi. Kazanması için sevmedik. Kazandı diye de sevmedik. Aksine kazanmadığı zaman daha çok sevdik.
Bir sene şampiyon olamayınca tribünleri boşalan futbol takımlarının hegomanyasının olduğu böyle bir dönemde Adana Demirspor taraftarı bu dayatmaya, çiğliğe, açgözlülüğe, sığlığa bir tepkidir. Adana Demirspor taraftarı, futbolun çağa yenilmeyen yüzüdür. En zorlu deplasmanlarda, en büyük yasaklarda daha da büyüdü bu sevda; en karanlık sokaklarda daha çok söyledik en güzel bestelerimizi. Bizi yıldıramazsınız. Yasaklarınız bir umudu bitirmeyecek. Aksine dünden daha büyük bir sevdayla, umutla gideceğiz artık her maça; sesimiz daha çok kısılacak, yağmur çamur artık hiçbir şey dinlemeyeceğiz.
Sanmayın ki yasaklarınızdan sonra daha az seveceğiz Adana Demirspor'u, daha az dolacak artık o tribünler... Sanmayın!
Aksine bir umudu yasaklarla daha da büyüttünüz. Bir sevdayı daha da yenilmez kıldınız. Bu taraftar yarın, dünden daha çok kenetlenecek. Yenemeyeceksiniz bizi. İyi şeyleri öldüremeyeceksiniz.
Mert Arık
Tüm zamanların en iyi filmi olarak gösterilen "Esaretin Bedeli" filmini izleyenler iyi bilir, film sonunda: "Unutma Red, umut iyi bir şeydir, belki de en iyisi. Ve iyi şeyler asla ölmez." Der Andy Dufresne, yaklaşık 75 yıllık koca bir mazisiyle Adana Demirspor taraftarını da ayakta tutan bu umut duygusu işte. Yıllardır çok hakkımız yendi; adalet diye çok bağırdık, bestelerimize bile yansıdı, soğuk deplasman otobüslerinde umuda dair çok şarkıyı birlikte söyledik. Umuda dair; yarınlara dair, o bayrağı sallayan maratondaki çocuk için.. Şampiyonluğun nasıl bir şey olduğunu bilmeyen kardeşlerimiz için...
Biz; mütemadiyen alt maratonda oturan Ali abi, tellere yakınlaşıp her maçta tribünde yer alan Gül abla, büyük değerleri, umutları, sevdaları olan çok büyük bir aileyiz. Yediden yetmişe bizi bir arada tutan büyük bir umut. Belki çoğumuz tanımıyoruz birbirimizi; ama herhangi bir olayda tepkimiz, duruşumuz ne olursa olsun bize özgüdür, biliriz tanırız. Taraftar 20 yılı aşkın bir süredir doğru düzgün bir şampiyonluğa hasret; ama bu şu demek değil ki bu taraftarlar Adana Demirspor'u şampiyon olsun diye sevdi. Kazanması için sevmedik. Kazandı diye de sevmedik. Aksine kazanmadığı zaman daha çok sevdik.
Bir sene şampiyon olamayınca tribünleri boşalan futbol takımlarının hegomanyasının olduğu böyle bir dönemde Adana Demirspor taraftarı bu dayatmaya, çiğliğe, açgözlülüğe, sığlığa bir tepkidir. Adana Demirspor taraftarı, futbolun çağa yenilmeyen yüzüdür. En zorlu deplasmanlarda, en büyük yasaklarda daha da büyüdü bu sevda; en karanlık sokaklarda daha çok söyledik en güzel bestelerimizi. Bizi yıldıramazsınız. Yasaklarınız bir umudu bitirmeyecek. Aksine dünden daha büyük bir sevdayla, umutla gideceğiz artık her maça; sesimiz daha çok kısılacak, yağmur çamur artık hiçbir şey dinlemeyeceğiz.
Sanmayın ki yasaklarınızdan sonra daha az seveceğiz Adana Demirspor'u, daha az dolacak artık o tribünler... Sanmayın!
Aksine bir umudu yasaklarla daha da büyüttünüz. Bir sevdayı daha da yenilmez kıldınız. Bu taraftar yarın, dünden daha çok kenetlenecek. Yenemeyeceksiniz bizi. İyi şeyleri öldüremeyeceksiniz.
Mert Arık
