Olması için elinden geleni yapanlarla, olmaması için dua edenlerin ortak şehri Adana.. Adana Demirspor, deplasmanda Erzurumspor'u mağlup ettiğinde şehir ayağa kalkmış ve bu galibiyeti doyasıya kutlamıştı. Bu kutlamalara yeni renktaşlarımız da katılmış sevincimize ortak olmuştu.
Buraya kadar her şey normaldi.
Çünkü "Sportif başarı taraftar kazandırır, başarısızlık ise kaybettirir" (Biz hariç)
Altay maçının ardından kaybedilen avantaj bir sonra ki haftaya umutları da taşıdı ama bir hafta önce bırakın mücadeleyi, sahada savaşan Altay, Erzurumspor karşısında süt dökmüş kedi gibiydi. Mutlak galibiyete ihtiyacı olan Altay, kendi sahasında Erzurumspor üzerine gitmiyor, onların gelmesini bekliyordu. İlk 45 dakika en azından böyle geçti. İzleyenler bunun bir taktik olduğunu düşünebilirdi ama ikinci 45 dakika boyunca silik futbolu tercih eden Altay, yürüyerek orta saha geçen Erzurumspor'a mağlup olarak belki de play offdışında kalacak. Bu artık onların BÜYÜK sorunu..
Bizim kalbi, yüreği temiz Demirsporlu renktaşlarımız ise bir kez daha hayatta tek başına savaşan bir takımı olduğunu anlamıştır. Kim bize güzellik yapmış ki biz rakipten bekliyoruz!
Neyse yazının amacı dışına çıkmak istemiyorum. Esasen yazının amacıda yok içimi döküyorum. O yeni Demirsporlular varya, hani söven sayan, futbolcu ismi vererek parmak sallayan..
Öfke kusan..
Ha işte onlar..
Tanıdığınız varsa rica edin onlara, biraz müsade etsin bize,
Olur da son hafta bir futbol şansı olmazsa (ki Ümraniyespor'dan bir süpriz bekliyorum..)
Play-Off'larda bizden, takımdan, gündemden biraz uzak dursunlar..
Adana Demirspor'u gerçekten tanıyan,bilenler bu olaylara yabancı değil...
Bir yerde Play off olacaksa, Adana Demirspor ordadır.
Umudunu kaybedenlerimiz olabilir, onlara da rica ediyorum, kötü hissiyatlarını perde perde sahnelemesinler!
Pes etmeyenler var bu şehirde,
Kendilerine saygıları yoksa bile pes etmeyen renktaşlarına saygıları olsun.
Ne güzel demişti Ünal hoca...
"Biz şampiyonluğu kaybedebiliriz, olmayabiliriz... OLACAĞIZ DA!
ONLARA İNAT OLACAĞIZ"
Saygılarımla;
Doğan Ergezer
