Takım ruhu, insanların egolarını ikinci plana atıp takımın başarısı için mücadele etmesiyle elde edilir.
Başarılı olmak için maddi imkânlar, nitelikli insanlar, güçlü bir lider ve şans gereklidir ama takım üyelerini birbirine bağlayacak bir “amaç birliği” yoksa başarılı olmak mümkün değildir.
İyi bir takım sadece iyi oyuncularla değil, onları birbirine bağlayan görünmez bağlarla oluşur. Bir takımda bu kimyayı yakalamak için, oyuncuları heyecanlandıran bir amaç birliğine ihtiyaç vardır. Bu amaç birliğini yakalamış, uyumla hareket eden takımlar, bütün imkansızlıklara rağmen başarırlar.
Takım ruhu, parayla satın alınamaz. Para, insanların işlerini yapabilmeleri ve hayatlarını sürdürmeleri için bir araçtır ama onları bir takım yapmaya yetmez.
Takımımızda iyi oyuncular (en azından geçmişinde yıldız performans gösterenler) var, maddi imkan var ama en önemlisi takımın başında kenar Lider YOK.
Ve daha da önemlisi taraftarda olan inanç ve beklentiyi karşılayacak hırs ‘’oyuncularda’’ YOK.
Maça gelecek olursak maçın başındaki kabus şans eseri değil.
İki stoper ile aynı oyuncuya hamle yapmak Paixao gibi bitiriciliğin olduğu yerde affedilmedi.
Hasan Kılıç bu takımın değişilmezi ve yıldızı olduğunu yokluğu ile göstermiş oldu maalesef.
Hocanın sağ bekte Okan’a güvenmemesi, orta alanda bu kadar yetersiz tercihler ve de
M. Akyüz’ün penaltı kaçırsa dahi oyundan alınması anlam veremediğim kararlar oldu.
Ayrıca kırmızı forma bir satış stratejisidir anlıyorum ama ilk iç saha maçında ÇUBUKLU ile çıkılır, bu kararı veren insan futbol ruhundan bihaberdir.
Teknik direktör istifa etti. Yeni gelecek teknik ekibin takım üzerinde bir sihirli değnek havası oluşturur mu bilinmez ancak en azından play off lara takımı motive edebilecek mental tecrübeye sahip, aynı zamanda da ligi bilen birisi olması gerekir diye düşünüyorum.
Neticede;
OYNADIĞINIZ FUTBOL DEĞİL HAYALLERİMİZ!
