Güzel bir Cumartesi akşamı idi. Tam da Osmanlıspor'u yenmelik bir hava vardı...Hafif puslu ve yağmur yağdı yağacak kıvamındaydı... Sabah erken kalkınmış ve eşe dosta haberler çoktan salınmıştı...Bugün Adana Demirspor'un maçı vardı ve akşam için planlar çoktan rezerveliydi...O stada gidilecek ve hep destek tam destek verilecekti... Her zaman ve her şartta olduğu gibi...
Stadın oraya varıldı. Stadyum çevresinde yine mangal dumanları tütüyor. İşportacılar ; az sonra maç başlayacak ve tüm müşterilerini kaybedeklerini bildiklerinden daha gür sesleniyorlar "Simit,Ayran,Kebap...Çekirdek...."
Bu kez yine maratondaydım. En kuru, en temiz koltuğu buldum, saha açısını kontrol ettim... Tamamdır.Burası iyidir diyerek plastik,üstü tozlu ,çamurlu ama MAVİ olan koltuğu biraz temizledikten sonra kuruldum... O koltuk maç bitene kadar benimdi...
Osmanlıspor sahaya müthiş bir özgüven ile çıktı... 5 Ocak stadyumunda ıslık ve yuh seslerine aldırış bile etmiyor milyonluk topçuları ...Osmanlı bastırıyor, Demirspor atakları kesip hücuma kalmaya çalışıyordu. Ama kabul etmek gerekir ki Melih Başgan parayı "Trink" diye masaya koymuş ve esaslı bir takım kurmuş... Adını da Osmanlıspor FK koymuş...
Neyse...
Kuru başlayan maç ıslak bitti... İlk yarısında damla düşmezken, maçın devre arası sanki mutluluk yağmurları yağmaya başlamıştı bile Adana 5 Ocak stadyumuna...Stadyum fonunda Yıldız Tilbe'den "Aman Adanalı, Canım Adanalı...." 1-0 'ın verdiği keyifle yağmur altında oynayanlarmı ararsın, keyifle sigara üstüne sigara yakan, tek başına tribün yapan kardaşlarımızda yok değildi... Ee güzel bir akşamdı vesselam...
Neyse, biz tribüne ve maça dönelim yine...Maçta 1-0 öndeyiz, bildiğiniz kriz dakikaları işte, Yiğitcan kaleyi tek başına savunan cengaver gibi kendini bir oradan bir buraya atıyor, sahada ezilmedik çim bırakmıyor...Mulenga ise ileri akıncı kolu gibi, atılan uzun toplarda "Allah Allah" nidalarıyla hücum başlatmaya çalışıyor... Biz ise tribünde çorabımıza kadar ıslanmış, ilik ilik üşümeye de başlamış olsakta maçın son dakikalarındaki heyecanla, ateşler basmıştı bile heryanımızı... Adana Demir bu... Sakin sakin maç seyrettirmek istemez ki hiç.
Bu arada gözlerimiz misafir tribününde Mehter Takımı aramadı değil yeminle... Olsa fenamı olurdu... Hiçte olmazdı bence zaten bizim tribünün güzelliğide buradan geliyor...Rakip kim olursa olsun efendi olduktan sonra canımız ciğerimiz oluyor. Maçın bitiminde bizim takım yine dellendi... Koşarak ıslak çimlerde kaydılar tribünlere doğru, sevindik... Seviyorduk zaten...Bizde dellendik... Baktık sahada Selahattin Başkan, Sözlü Başkan ... Şaşırdık önce, sonra onada sevindik...Biz bu akşam çok keyifliydik çok...
Ne güzel bir akşamdı ama değil mi?
Saygılarımla / Doğan Ergezer
Bu akşamki fotoları emektar makinam arıza yapınca, cep telefonundan çekmek zorunda kaldım. Kusura bakmayın...
Stadın oraya varıldı. Stadyum çevresinde yine mangal dumanları tütüyor. İşportacılar ; az sonra maç başlayacak ve tüm müşterilerini kaybedeklerini bildiklerinden daha gür sesleniyorlar "Simit,Ayran,Kebap...Çekirdek...."
Bu kez yine maratondaydım. En kuru, en temiz koltuğu buldum, saha açısını kontrol ettim... Tamamdır.Burası iyidir diyerek plastik,üstü tozlu ,çamurlu ama MAVİ olan koltuğu biraz temizledikten sonra kuruldum... O koltuk maç bitene kadar benimdi...
Osmanlıspor sahaya müthiş bir özgüven ile çıktı... 5 Ocak stadyumunda ıslık ve yuh seslerine aldırış bile etmiyor milyonluk topçuları ...Osmanlı bastırıyor, Demirspor atakları kesip hücuma kalmaya çalışıyordu. Ama kabul etmek gerekir ki Melih Başgan parayı "Trink" diye masaya koymuş ve esaslı bir takım kurmuş... Adını da Osmanlıspor FK koymuş...
Neyse...
Kuru başlayan maç ıslak bitti... İlk yarısında damla düşmezken, maçın devre arası sanki mutluluk yağmurları yağmaya başlamıştı bile Adana 5 Ocak stadyumuna...Stadyum fonunda Yıldız Tilbe'den "Aman Adanalı, Canım Adanalı...." 1-0 'ın verdiği keyifle yağmur altında oynayanlarmı ararsın, keyifle sigara üstüne sigara yakan, tek başına tribün yapan kardaşlarımızda yok değildi... Ee güzel bir akşamdı vesselam...
Neyse, biz tribüne ve maça dönelim yine...Maçta 1-0 öndeyiz, bildiğiniz kriz dakikaları işte, Yiğitcan kaleyi tek başına savunan cengaver gibi kendini bir oradan bir buraya atıyor, sahada ezilmedik çim bırakmıyor...Mulenga ise ileri akıncı kolu gibi, atılan uzun toplarda "Allah Allah" nidalarıyla hücum başlatmaya çalışıyor... Biz ise tribünde çorabımıza kadar ıslanmış, ilik ilik üşümeye de başlamış olsakta maçın son dakikalarındaki heyecanla, ateşler basmıştı bile heryanımızı... Adana Demir bu... Sakin sakin maç seyrettirmek istemez ki hiç.
Bu arada gözlerimiz misafir tribününde Mehter Takımı aramadı değil yeminle... Olsa fenamı olurdu... Hiçte olmazdı bence zaten bizim tribünün güzelliğide buradan geliyor...Rakip kim olursa olsun efendi olduktan sonra canımız ciğerimiz oluyor. Maçın bitiminde bizim takım yine dellendi... Koşarak ıslak çimlerde kaydılar tribünlere doğru, sevindik... Seviyorduk zaten...Bizde dellendik... Baktık sahada Selahattin Başkan, Sözlü Başkan ... Şaşırdık önce, sonra onada sevindik...Biz bu akşam çok keyifliydik çok...
Ne güzel bir akşamdı ama değil mi?
Saygılarımla / Doğan Ergezer
Bu akşamki fotoları emektar makinam arıza yapınca, cep telefonundan çekmek zorunda kaldım. Kusura bakmayın...
