Yine cezalı bir maç öncesi ecel terleri dökerken aklımıza geldi ve bugün köşemizi konuyla ilgili bir anıya ayırdık.Adana Demirspor'umuz geçen sezon evinde Gaziantep Belediyespor'u ağırlıyor fakat maç sadece şehrin asi kadınlarına açık. Bizlere ceza var. Eh her şey burada başlıyor...
Site editörümüz Doğan abi ile maçtan önce kafamız sürekli yukarıda. Totem yapıp ikişer kebap sallıyoruz ama bir yandan düşünüyoruz hangi çatıya çıkabiliriz diye.Şimşek Büfe'nin üstünde tam sahayı gören bir ev var ve kiralık. Doğan abi ufaktan arıyor. Biz bir günlük evi kiralamak istiyoruz. Tabi telefona çıkan arkadaş mümkün değil felan derken damardan girip " ya maç var izlememiz gerek 200 liraya verin işte "...Karşıdaki eleman tamam ama anahtar arkadaşta ben arayayım size döneyim diyor.Arıyor ...
-Arkadaşı aradım
-Eee
-Ya il dışındaymış.Kusura bakmayın...
Tabi bizde bir hayal kırıklığı var ama umudumuzda halen gökyüzünde. Nasıl diye düşünürken apartmanları göze kestirdik. Bir çatı bulacağız çaresi yok.Gidiyoruz kapıları açan yok.Ya apartman görevlisi kibarca kovalıyor yada zile basıyoruz ev sahipleri sallamıyor!
En son inat ettik son apartman kaldı elde.
Doğan abiye döndüm " abi nasıl edek , ne diyek? " diye o da " kebap siparişi getirdik " de deyince o iş oldu.
-Kimsiniz
-Kebap siparişi vardı.
Tabi kapı tereddütsüz açıldı. Atladık asansöre hedef son kat... Gittik gittik son katı bulduk. Çatıyı koruyan kapı merkez bankasının kasasını korumaz.Geri döndük ama apartman ayağa kalkmış olayı anlamışlar. Kebap deyip kandırırsan ve o kebap kapıya gitmezse tabi anlarlar.Büyük günah işledik. Her kapıdan biri bağırıyor bizde asansörde " bi çıkaydık derken bir de çatı kapısına delleniyoruz " ...
Yok stadı 7 kere tavaf ettik. Adana Demirspor'a hacı oldukta bir çatı bulamadık. Maç başladı tabi. Napak napak derken Amsterdam Çıkmazı'na çektik arabayı açtık telefondan canlı yayını. Takım atıyor biz coşuyoruz.Skor 2-1'e gelince ufaktan kuzey kale arkasına arabayı yanaştırdık.Sanki yakın olunca daha iyi olacak.Elde telefon " hadi lan hadi lan " derken öyle odaklanmışız ki Rostand golü çaktı...Açtık kapıları "GOOOOOOOOL Goool lan Gooool " diye bağırıyoruz ama bizden başka bağıran yok.Kafayı çeviriyorum çevik kuvvet şaşkın şaşkın bakıyor. Sonra biraz daha dönüyorum herkes bakıyor.Biz ne bilek arkadaş , çocuğun biri usulca yaklaştı " abi gol olalı 5 dakika oldu ya " ...
Noluyoruk demeye kalmadı arabanın içine atladık Doğan abiyle.
Ben koltuğa gömüldüm bir yandan telefona sövüyorum bir yandan Doğan abinin " lan Mustafa rezil olduk lan.Gidek olum " demesine gülüyorum. Tabi bunu derken araba çalışmış sote bir yere doğru gidiyor.Yok yok gitmiyor bildiğin Gazipaşa felan dolanıyoruk. Olayın şoku olsa gerek...
Tabi bunu ne zaman konuşsak güleriz.Bizdeki Adana Demirspor harbidende ne büyük deriz." Kapı açtırmak için Adanalı'ya kebap dedirtende arma sonuçta ".
Hatırlayanlar belki çıkacaktır sevinç olayını. İşte onlar bizdik. Güzel bir anı olarakta bizde yer etti. Kebapla kandırdığımız abladanda özür dileriz.
Duyguları ile oynadık.
Affola...
Son olarak " Kebap var yen mi ? "
Site editörümüz Doğan abi ile maçtan önce kafamız sürekli yukarıda. Totem yapıp ikişer kebap sallıyoruz ama bir yandan düşünüyoruz hangi çatıya çıkabiliriz diye.Şimşek Büfe'nin üstünde tam sahayı gören bir ev var ve kiralık. Doğan abi ufaktan arıyor. Biz bir günlük evi kiralamak istiyoruz. Tabi telefona çıkan arkadaş mümkün değil felan derken damardan girip " ya maç var izlememiz gerek 200 liraya verin işte "...Karşıdaki eleman tamam ama anahtar arkadaşta ben arayayım size döneyim diyor.Arıyor ...
-Arkadaşı aradım
-Eee
-Ya il dışındaymış.Kusura bakmayın...
Tabi bizde bir hayal kırıklığı var ama umudumuzda halen gökyüzünde. Nasıl diye düşünürken apartmanları göze kestirdik. Bir çatı bulacağız çaresi yok.Gidiyoruz kapıları açan yok.Ya apartman görevlisi kibarca kovalıyor yada zile basıyoruz ev sahipleri sallamıyor!
En son inat ettik son apartman kaldı elde.
Doğan abiye döndüm " abi nasıl edek , ne diyek? " diye o da " kebap siparişi getirdik " de deyince o iş oldu.
-Kimsiniz
-Kebap siparişi vardı.
Tabi kapı tereddütsüz açıldı. Atladık asansöre hedef son kat... Gittik gittik son katı bulduk. Çatıyı koruyan kapı merkez bankasının kasasını korumaz.Geri döndük ama apartman ayağa kalkmış olayı anlamışlar. Kebap deyip kandırırsan ve o kebap kapıya gitmezse tabi anlarlar.Büyük günah işledik. Her kapıdan biri bağırıyor bizde asansörde " bi çıkaydık derken bir de çatı kapısına delleniyoruz " ...
Yok stadı 7 kere tavaf ettik. Adana Demirspor'a hacı oldukta bir çatı bulamadık. Maç başladı tabi. Napak napak derken Amsterdam Çıkmazı'na çektik arabayı açtık telefondan canlı yayını. Takım atıyor biz coşuyoruz.Skor 2-1'e gelince ufaktan kuzey kale arkasına arabayı yanaştırdık.Sanki yakın olunca daha iyi olacak.Elde telefon " hadi lan hadi lan " derken öyle odaklanmışız ki Rostand golü çaktı...Açtık kapıları "GOOOOOOOOL Goool lan Gooool " diye bağırıyoruz ama bizden başka bağıran yok.Kafayı çeviriyorum çevik kuvvet şaşkın şaşkın bakıyor. Sonra biraz daha dönüyorum herkes bakıyor.Biz ne bilek arkadaş , çocuğun biri usulca yaklaştı " abi gol olalı 5 dakika oldu ya " ...
Noluyoruk demeye kalmadı arabanın içine atladık Doğan abiyle.
Ben koltuğa gömüldüm bir yandan telefona sövüyorum bir yandan Doğan abinin " lan Mustafa rezil olduk lan.Gidek olum " demesine gülüyorum. Tabi bunu derken araba çalışmış sote bir yere doğru gidiyor.Yok yok gitmiyor bildiğin Gazipaşa felan dolanıyoruk. Olayın şoku olsa gerek...
Tabi bunu ne zaman konuşsak güleriz.Bizdeki Adana Demirspor harbidende ne büyük deriz." Kapı açtırmak için Adanalı'ya kebap dedirtende arma sonuçta ".
Hatırlayanlar belki çıkacaktır sevinç olayını. İşte onlar bizdik. Güzel bir anı olarakta bizde yer etti. Kebapla kandırdığımız abladanda özür dileriz.
Duyguları ile oynadık.
Affola...
Son olarak " Kebap var yen mi ? "
