Dün akşam oynanan maçın ardından görüştük Göksel kardeşimle.. Duygu yüklüydü. Yüzünde senelerin, geçip giden gençliğin, kederin hüznü ile finale yükselmemin mutluluğu karman çorman olmuştu. İnançlıydı ama.. İnanıyordu...
Sevgili anne ve babasının fotoğraflarını gösterdi. Dün akşamki zaferle birlikte onlarda bu sevinci doyasıya kutlamışlar. "Ama ne kutlama Doğan çocuk gibilerdi görmen lazımdı" dedi.. "Final geldi çattı ne düşünüyorsun" dediğimde şu cümleler döküldü yüreğinden, sizinle de paylaşmak istedim.
----
“Bizim için yerin ligin önemi yok” dediysek lafta değil icraatta... Sorgusuz sualsiz karşılıksız sevmişiz hemde deliler gibi...
Arman, rengin, asaletin, varlığın yetmiş bizlere her daim...
Yıllar boyu sevinmekten çok üzmüş, kedere boğmuşsun bizi. Yinede sevgimizi gözyaşlarımızla büyütüp büyümüşüz hep beraber...
İşte geldi çattı yine alışık olduğumuz play off finali.
Sadece bir maç!
Yıllardır üzülen yüzbinleri sevindirmek için bu hasreti dindirmek için sadece bir maç!
Dileklerimiz, duâlarımız sadece bir maç için! Bu defa umutlar dönmesin kedere, bizlerin istediği fazlası değil!
Haksa bunun adı HAKETTİK BİZ!
Hemde herkesten çok...
Onun içindir ki nolursa olsun
HAK OLANI HAKKIMIZI İSTİYORUZ..!!!
Saygı ve Sevgilerimle
Doğan Ergezer
