TCDD çalışanı yolu Niğde Belediyespor maçına giderken yarılamışken geliyor yanımıza koyu bir sohbete koyulmaya.
Elinde yolcu listesi var ama belli ki dertli. Biraz renk olalım diyoruz ; rayları aşındırırken lokomotif başlıyoruz biz konuşmaya.
Memleket muhabbeti işte nerelisin fasılı. Tabi biz formaları giymiş , atkılarla ve bayraklarla süslemişiz vagonu Adanalıyık...
Emekçi dayı ise Kayseriliyik diyor.
Bizde hafif gülümseme Kayseri'yi bile Adanalı gibi diyor.
Başlıyor maç muhabbeti.
Bizim Kayseri'nin takımları var ama bende her demir yolu çalışanı gibi Demirsporluyum. Her maçı takip ediyorum.Sizi görünce yanınıza geldim.
Bir gün Adana'da gidip canlı izlemek nasip olur umarım.
Derken başlıyor emekçi dayımız dert yanmaya... Emekçi olup da derdi olmayan mı var ?
Sürekli yollarda geçen , aileden uzak kalan güzel yürekli bir insan işte. O dertlenmesinde biz mi dertlenelim diyeceğiz ama onla dertlendik vesselam.
Cama yansıyan arma ve her ne kadar başını öne eğip bilete bakıyormuş gibi yapsa da nemlenmiş gözler hüzünlendiriyor bizi ...
Muharrem Gülergin ve niceleri geliyor aklıma. Diyorum iyi ki emekçi arması , onların rengi olmuşuz. Zira bu yürekli insanlarla lokomotif hiç durmayacak. Raylar aşınmaya , emek var olmaya devam edecek.
Umut yolculuğu hep devam edecek. Mavi ve Lacivertimizle TCDD 'de bir gün yolcu bir gün işçi olacağız.
Bu gurur herkese nasip olmaz. Kıymetini bilelim.
Saygılarımla;
" İsme ne hacet.Bir garip yolcuyum bu raylarda "
Elinde yolcu listesi var ama belli ki dertli. Biraz renk olalım diyoruz ; rayları aşındırırken lokomotif başlıyoruz biz konuşmaya.
Memleket muhabbeti işte nerelisin fasılı. Tabi biz formaları giymiş , atkılarla ve bayraklarla süslemişiz vagonu Adanalıyık...
Emekçi dayı ise Kayseriliyik diyor.
Bizde hafif gülümseme Kayseri'yi bile Adanalı gibi diyor.
Başlıyor maç muhabbeti.
Bizim Kayseri'nin takımları var ama bende her demir yolu çalışanı gibi Demirsporluyum. Her maçı takip ediyorum.Sizi görünce yanınıza geldim.
Bir gün Adana'da gidip canlı izlemek nasip olur umarım.
Derken başlıyor emekçi dayımız dert yanmaya... Emekçi olup da derdi olmayan mı var ?
Sürekli yollarda geçen , aileden uzak kalan güzel yürekli bir insan işte. O dertlenmesinde biz mi dertlenelim diyeceğiz ama onla dertlendik vesselam.
Cama yansıyan arma ve her ne kadar başını öne eğip bilete bakıyormuş gibi yapsa da nemlenmiş gözler hüzünlendiriyor bizi ...
Muharrem Gülergin ve niceleri geliyor aklıma. Diyorum iyi ki emekçi arması , onların rengi olmuşuz. Zira bu yürekli insanlarla lokomotif hiç durmayacak. Raylar aşınmaya , emek var olmaya devam edecek.
Umut yolculuğu hep devam edecek. Mavi ve Lacivertimizle TCDD 'de bir gün yolcu bir gün işçi olacağız.
Bu gurur herkese nasip olmaz. Kıymetini bilelim.
Saygılarımla;
" İsme ne hacet.Bir garip yolcuyum bu raylarda "